Er over praten, dat wilden de oppositiepartijen in de Tweede
Kamer na de uitzending van Zembla op 16 januari j.l. over Ouderenmishandeling.
De reactie van staatssecretaris van Rijn (VWS) op kamervragen maakte hen boos:
Van Rijn stelt dat
ouderenmishandeling geen relatie heeft met sluiting verz huizen halveren
thuiszorg etc. en anders hebben we elkaar niks meer te melden in de toekomst.
Zegt hij. Zo! Heb zoiets nog nooit meegemaakt. Miss moet de staats maar weg.
(Tweet Fleur Agema)
Ouderenombudsman zegt
in Zembla dat bezuinigingen ouderenmishandeling in hand werkt, helaas sluit Van
Rijn de ogen, wil er niet over praten (Tweet Renske Leijten).
In het actualiteitenprogramma ZEMBLA zeggen diverse zorgprofessionals dat de bezuinigingen ervoor zorgen dat de kans op ouderenmishandeling groter wordt. De komende jaren wil de overheid 800 van de 2200 zorginstellingen sluiten. Verpleeghuisarts Bert Keizer: 'We duwen ouderen uit overheidsvoorzieningen en duwen ze terug in hun eigen hok, waar we ze veel sterkte toewensen.' Ouderenombudsman Jan Romme vreest dat bezuinigingen en sluitingen tot een toename van ouderenmishandeling zullen leiden, de dure SIRE-campagne ten spijt.
Eind 2012 werkte ik met twee acteurs van het Toetstheater mee aan het actieplan ‘Ouderen in veilige handen’, een project van het ministerie van VWS. De ouderenbonden organiseerden vier regiobijeenkomsten om voorlichting te geven: hoe (h)erken je mishandeling?
Na een bloemlezing van het regionale Steunpunt Huiselijk Geweld speelden de acteurs drie casussen interactief uit, waarbij zij het proces van escalatie in beeld brachten, van klein naar groot. De bloemlezing loog er niet om en maakte veel indruk op de zaal met deelnemers. Onze casussen sloten daar op aan en ik ging met de mensen in de zaal in gesprek over wat zij zagen en welke afloop zij zich wensten. De betrokkenheid en openhartigheid troffen mij zeer.
In ZEMBLA zagen we een schrijnend voorbeeld van ontspoorde mantelzorg. Een ouder, zelfstandig wonend echtpaar, de vrouw aan het dementeren. Op een gegeven moment treft de dochter haar moeder vastgebonden aan en waarschuwt de politie. De man wordt meegenomen zonder te zien wat er met zijn vrouw op dat moment gebeurt. Heel pijnlijk.
Een vergelijkbare casus (geanonimiseerd): Meneer probeert zo goed mogelijk voor mevrouw te zorgen en zo veel mogelijk bij haar te zijn. Maar hij moet ook wel eens de deur uit voor boodschappen. A. is huishoudelijke hulp. Zij komt twee keer in de week. Op een dag vindt ze mevrouw vastgebonden in een stoel. “Hij bindt me wel vaker vast”, zegt mevrouw, “want ja, stel je voor dat ik thee zet en vergeet het gas uit te doen?” Mevrouw vindt dat A. er maar vooral niet over moet praten, straks moet ze nog naar een bejaardenhuis.
Het schrikbeeld om in een bejaardenhuis te komen terwijl je liefst thuis wilt blijven, is niet meer zo reëel. Dat loopt zo’n vaart niet tegenwoordig. We hebben er een ander schrikbeeld voor terug, namelijk de ontspoorde mantelzorg.
Dat Zembla deze oudere heer bereid heeft gevonden zijn verhaal te doen is bijzonder, want vindt maar eens iemand die openhartig is over zijn eigen ontsporing. De onmacht is groot, de goede intenties ontaarden in gedrag waarvoor men zich schaamt. “Als het u ook gebeurt, hoeft u zich niet te schamen” staat in de folder van de rijksoverheid. “Dus praat erover met iemand die u vertrouwt. U kunt ook bellen met het Steunpunt Huiselijk Geweld. Dit steunpunt is er speciaal voor u. Ze staan klaar om uw verhaal te horen, geven advies en kunnen u in contact brengen met hulpverleners in uw eigen regio.”
Slaan, schoppen, knijpen, vastbinden, pesten, treiteren, manipulatie, geen aandacht krijgen, diefstal, gedwongen testamentverandering, weinig geld krijgen, exhibitionisme, iemand op een seksuele manier aanraken…..Dit doen mensen elkaar aan, ook als er niet bezuinigd en gesloten wordt. Daar heeft van Rijn wel een punt. Maar beter een zachte interventie als het nog klein is, dan dat we het laten escaleren en hard in moeten grijpen.
Ik zou er dus maar wel over praten meneer van Rijn, om erger te voorkomen.
Bekijk hier de aflevering van ZEMBLA
In het actualiteitenprogramma ZEMBLA zeggen diverse zorgprofessionals dat de bezuinigingen ervoor zorgen dat de kans op ouderenmishandeling groter wordt. De komende jaren wil de overheid 800 van de 2200 zorginstellingen sluiten. Verpleeghuisarts Bert Keizer: 'We duwen ouderen uit overheidsvoorzieningen en duwen ze terug in hun eigen hok, waar we ze veel sterkte toewensen.' Ouderenombudsman Jan Romme vreest dat bezuinigingen en sluitingen tot een toename van ouderenmishandeling zullen leiden, de dure SIRE-campagne ten spijt.
Eind 2012 werkte ik met twee acteurs van het Toetstheater mee aan het actieplan ‘Ouderen in veilige handen’, een project van het ministerie van VWS. De ouderenbonden organiseerden vier regiobijeenkomsten om voorlichting te geven: hoe (h)erken je mishandeling?
Na een bloemlezing van het regionale Steunpunt Huiselijk Geweld speelden de acteurs drie casussen interactief uit, waarbij zij het proces van escalatie in beeld brachten, van klein naar groot. De bloemlezing loog er niet om en maakte veel indruk op de zaal met deelnemers. Onze casussen sloten daar op aan en ik ging met de mensen in de zaal in gesprek over wat zij zagen en welke afloop zij zich wensten. De betrokkenheid en openhartigheid troffen mij zeer.
In ZEMBLA zagen we een schrijnend voorbeeld van ontspoorde mantelzorg. Een ouder, zelfstandig wonend echtpaar, de vrouw aan het dementeren. Op een gegeven moment treft de dochter haar moeder vastgebonden aan en waarschuwt de politie. De man wordt meegenomen zonder te zien wat er met zijn vrouw op dat moment gebeurt. Heel pijnlijk.
Een vergelijkbare casus (geanonimiseerd): Meneer probeert zo goed mogelijk voor mevrouw te zorgen en zo veel mogelijk bij haar te zijn. Maar hij moet ook wel eens de deur uit voor boodschappen. A. is huishoudelijke hulp. Zij komt twee keer in de week. Op een dag vindt ze mevrouw vastgebonden in een stoel. “Hij bindt me wel vaker vast”, zegt mevrouw, “want ja, stel je voor dat ik thee zet en vergeet het gas uit te doen?” Mevrouw vindt dat A. er maar vooral niet over moet praten, straks moet ze nog naar een bejaardenhuis.
Het schrikbeeld om in een bejaardenhuis te komen terwijl je liefst thuis wilt blijven, is niet meer zo reëel. Dat loopt zo’n vaart niet tegenwoordig. We hebben er een ander schrikbeeld voor terug, namelijk de ontspoorde mantelzorg.
Dat Zembla deze oudere heer bereid heeft gevonden zijn verhaal te doen is bijzonder, want vindt maar eens iemand die openhartig is over zijn eigen ontsporing. De onmacht is groot, de goede intenties ontaarden in gedrag waarvoor men zich schaamt. “Als het u ook gebeurt, hoeft u zich niet te schamen” staat in de folder van de rijksoverheid. “Dus praat erover met iemand die u vertrouwt. U kunt ook bellen met het Steunpunt Huiselijk Geweld. Dit steunpunt is er speciaal voor u. Ze staan klaar om uw verhaal te horen, geven advies en kunnen u in contact brengen met hulpverleners in uw eigen regio.”
Slaan, schoppen, knijpen, vastbinden, pesten, treiteren, manipulatie, geen aandacht krijgen, diefstal, gedwongen testamentverandering, weinig geld krijgen, exhibitionisme, iemand op een seksuele manier aanraken…..Dit doen mensen elkaar aan, ook als er niet bezuinigd en gesloten wordt. Daar heeft van Rijn wel een punt. Maar beter een zachte interventie als het nog klein is, dan dat we het laten escaleren en hard in moeten grijpen.
Ik zou er dus maar wel over praten meneer van Rijn, om erger te voorkomen.
Bekijk hier de aflevering van ZEMBLA
Enny Keiren (www.ennykeiren.nl) werkt met professionals en managers in de zorg- en nonprofitsector aan:
-
het versterken van hun ondernemerschap
-
persoonlijke en professionele effectiviteit
-
managen van conflict
Daarnaast is zij als vaste
discussieleider (joker) verbonden aan de theatergroep Toetstheater, en maakt
(ethische) dilemma’s in de zorgpraktijk op een toegankelijke wijze herkenbaar
en bespreekbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten