Het rijkere segment

Ze woonde bij mij in de straat, is gescheiden en  verhuisde. Ik kwam haar een paar weken geleden opeens weer tegen. Jeanet, moeder van 3 al flink opgegroeide kinderen. Zij verdient parttime haar kost in de thuiszorg in onze eigen gemeente. Jeanet is een bescheiden vrouw, zij staat niet graag op de voorgrond. Zij houdt er van te zorgen, en doet dat misschien wat meer voor anderen dan voor zichzelf.

Ik vroeg haar hoe het nu met haar gaat? Er waren in die periode meerdere krantenberichten verschenen van ontslagen in de thuiszorg.  Hoe zit dat hiér eigenlijk,  in onze eigen gemeente? En hoe redt zíj zich?

“Ach, we mogen niet klagen… “ Nee, er zijn altijd mensen die daar veel meer reden toe hebben. Dat zijn de mensen voor wie Jeanet wil zorgen. Tenminste, als het aan háár ligt. Want haar teamleider heeft plannen. Hij speelt proactief in op de gevolgen van de invoering van de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning).

Hij riep onlangs zijn team bijeen en zei: we gaan een nieuwe stap zetten met elkaar. Onszelf opnieuw uitvinden. Je kunt wel blijven zwachtelen, maar de cliënt wil ook  geholpen worden om bijvoorbeeld bij familie in Twente op bezoek te gaan.  En dat kan!  We moeten omdenken. Er liggen kansen, we kunnen niet stil blijven staan. Hoe we dat doen? Laten we allemaal creatief en ondernemend zijn.  Wie gaat er mee?  

Jeanet kijkt helemaal  niet blij. In de eerste plaats is zij niet zo’n zelfverzekerde chauffeur, en rijdt zij zelden buiten de regio. Die gedachte om taxichauffeur te zijn alleen al, maakt haar van streek. Maar zij wil ook blijven doen wat zij altijd deed:  goed en liefdevol zorgen voor de mensen voor wie zij zich al lang inzet en die haar graag zien komen. Het is maar de vraag welke cliënten er in de doelgroep zitten van de teamleider, want hij heeft het over het rijkere segment.

Zij ziet dat haar collega’s zich inschrijven voor opleidingen om zich beter  te kwalificeren als verzorgende. Die zijn wat gehaaider, zegt ze zelf. Daardoor komt Jeanet op zijn vroegst een of twee jaar later aan de beurt. Er zijn er bij, die al meteen enthousiast hebben gereageerd op het idee van de teamleider. En ja, de lease-auto die in het vooruitzicht wordt gesteld, helpt wel een handje mee.

Jeanet is heus niet dom. Maar dit stelt haar voor zoveel vragen. Wat moet ik nu? Hoe lang hou ik mijn baan nog? Raak ik mijn cliënten kwijt? Dat rijke segment,  is dat wel ‘mijn soort mensen’? Wat mij opvalt is, dat zij haar teamleider welhaast veracht om de manier waarop hij naar de thuiszorg kijkt. In haar ogen is hij een gelikte ondernemer die helemaal niet naar mensen kijkt maar met het ondernemen an sich bezig is.  Niet vanuit het hart, maar met het hoofd.  

Ik moet denken aan de cliënten bij wie zij nu haar werk doet. Het herinnert mij aan mijn eigen moeder, die haar thuishulp ooit op handen droeg. Altijd hoorde ik hoe goed en fijn die hulp was om in huis te hebben, bijna jaloersmakend. Opeens was zij er niet meer. De thuiszorg was overgenomen door een andere organisatie en de manager legde het keurig uit, dat is het punt niet. Maar mijn moeder heeft het heel erg gevonden en nooit echt geaccepteerd. Zij  projecteerde dit – helaas-  op alle nieuwe hulpen die over de vloer kwamen. Zij konden geen goed meer doen.

Cliënten,  zoals mijn moeder toen, hebben hun eigen beelden, voorkeuren en gewoontes. Die zijn hardnekkig. Jeanet heeft dat ook. Haar teamleider ook, en hij wil er wat van maken. Dat hij het rijkere segment wil gaan bedienen, dat roept wel vragen op. Vooruit, ik heb ook mijn eigen waarden en principes.  Zou hij het armere segment dan zomaar in de kou laten staan? 

Mensen moeten omdenken. Zich opnieuw uitvinden. Het eigen beroep opnieuw definiëren. Uitdagingen van deze tijd. Er verandert veel en snel. Laten we er niet te licht over denken.  

Enny Keiren (www.ennykeiren.nl) werkt met professionals en managers in de zorg- en nonprofitsector aan:

-          het versterken van hun ondernemerschap

-          persoonlijke en professionele effectiviteit

-          managen van conflict

Daarnaast is zij als vaste discussieleider (joker) verbonden aan de theatergroep Toetstheater, en maakt (ethische) dilemma’s in de zorgpraktijk op een toegankelijke wijze herkenbaar en bespreekbaar.