Je gelijkwaardig voelen begint bij jezelf, niet bij de ander. Over samenwerken.

Samenwerken en elkaars partner zijn, dat is de opdracht van professionals van nu. De transitie van het sociaal domein brengt professionals met verschillende achtergronden samen.  “Hoe doe ik dat? “ hoor ik regelmatig als coach. Ieder verhaal is anders. Rode draad is dat er een goed ontwikkelde professional voor mij zit, die wel wat kan, en zeker veel in te brengen heeft. Maar dat lukt niet altijd op het moment en op de plaats waar het moet.

“ Vanaf het begin heb ik moeite met het gebrek aan aandacht van mijn directeur (opdrachtgever)  voor de voortgang van mijn project, maar ik spreek het niet uit. Ik hou namelijk erg veel rekening met de lastige omstandigheden waarin hij zich bevindt.”

“Het gesprek eindigde onbevredigend. We zijn er niet uitgekomen. Ik was teveel bezig met het bewijzen van mijn gelijk. Graag was ik kalmer gebleven. “

“Ik voelde mij overruled toen iemand in het overleg mij op de man af vroeg om nu eens met mijn visie te komen. Terwijl ik met zoveel belangen rekening hield!  Het was echt een slechte timing en van hem had ik dit helemaal niet verwacht”.

In de drie –recente- voorbeelden zijn de professionals eigenlijk geschrokken dat hen dit overkomt. Zij hebben er last van. De luwte van het coachingsgeprek helpt hen te verwoorden wat hen het meest bezig houdt en te begrijpen wat er in de interactie gebeurt. 

De projectleider uit het eerste voorbeeld is een positief ingestelde sympathieke man met veel respect voor de ander. Een houding van nieuwsgierigheid en respect is een belangrijke kwaliteit in de samenwerking. Maar in een oogopslag is duidelijk dat hij zichzelf niet als gelijkwaardig positioneert in het gesprek. De lichaamstaal spreekt boekdelen. 

De illustratie drukt het uit: als je de ander bij voorbaat op een voetstuk plaatst, ben je automatisch een kopje kleiner.  “Je hebt 10 minuten? Laat ik dan snel beginnen. Ik zal mijn verhaal inkorten.” En gehaast komt het verslag op tafel, gebaseerd op een afgesproken tijd van 50 minuten. Na een paar zinnen al komt de gesprekspartner met een oplossing waarom je niet vroeg.  Je gelijkwaardig voelen begint bij jezelf, niet bij de ander. Daar is best wat aan te doen.

Samenwerken vraagt om een mentaliteit gericht op meebrengen, en dat doe je vanuit een goed ontwikkeld gevoel voor competentie op je vakgebied. De voorbeelden laten zien hoe professionals op zoek zijn,  hoe zij daar het beste uit kunnen halen.   Bij de een helpt weer een ander inzicht dan bij de ander. “Jouw wereldbeeld is niet het enige” schreef Hanna Nathans ooit in Adviseren als tweede beroep. Een open deur als je het zo ziet staan, maar wel een eye-opener voor de professionals uit de andere twee voorbeelden.

Als je jezelf ook scherp wilt houden, of als je een steun in de rug zoekt, kijk dan eens verder naar mijn aanbod op www.ennykeiren.nl.

Ook voor kleine budgetten. Je kunt al inschrijven vanaf  € 55.