“Mijn leidinggevende wil dat ik me zichtbaarder maak in mijn
werk. Het heeft te maken met mindset, zegt hij”. Het wordt verteld met een
grijns, maar zonder de bravoure die ik zo gewend ben bij deze
professional. Ouder geworden,
gezondheidsklachten, meerdere reorganisaties overleefd en nog altijd aan het
werk.
Ik herinner me meer quotes, waarin hij de spot dreef met het
jargon en de controledrift van het management. “Mijn nieuwe directeur vraagt
wat ik nou eigenlijk precies doe. Ze weet niet hoe ze me aan kan sturen, zegt
ze. Mooi, dat wil ik graag zo houden….”.
De lang gekoesterde autonomie van deze persoon heeft
ondertussen moeten wijken voor nieuwe uitgangspunten in de dienstverlening. Hij
moet oppassen dat hij de aansluiting niet verliest.
Mindset. Ik ken genoeg werkenden die de term alleen al met
hoongelach pareren. Je kunt erom lachen, best bevrijdend ook, zolang je er niks
mee hoeft. Maar wie bepaalt dat? En klopt het wel in deze tijd van kanteling?
We hebben allemaal onze aannames en waarheden. In het
interessante themanummer van het Tijdschrift Conflicthantering over
Stereotypering, legt Hugo Prein de betekenis van framen uit. “Frames zijn de
lenzen waarmee we onze situatie bekijken en onze interacties met anderen
ervaren en begrijpen. Ze zijn vaak beperkt, eenzijdig en stereotyp. In die zin
helpen ze ons om overzicht te houden in de brij van informatie die dagelijks op
ons afkomt. Naarmate we meer emotioneel betrokken zijn en de belangen groot
zijn, werken onze intuïtieve schema’s en frames minder betrouwbaar en is de
kans op vertekening groot. We zijn bijvoorbeeld geneigd informatie te negeren
die niet overeenkomt met onze opvattingen.”
We zien het niet meer zo scherp en zo doen we onszelf en de ander te
kort.
Een ander frame laat zich niet opdringen. Het is altijd
belangrijk elkaars opvattingen, motivaties en uitgangspunten te respecteren. Dat
geldt voor de leidinggevende in het voorbeeld hierboven, en ook voor de
professional. Het vermogen om vragen te stellen brengt verbinding tussen
mensen. De bereidheid om jezelf af en toe eens flink in verwarring te brengen
door jezelf te (laten) bevragen, voorkomt dat de boel op scherp komt te staan.
Daar hoeft geen jargon aan te pas te komen.
Wel moed.
Bron: Tijdschrift voor Conflicthantering, jaargang 10, 2015,
nummer 1
